Op naar de top! Onlangs reisde Buitenexpert Christian af naar Nepal om de Nuptse te bedwingen. Een berg van 7861 meter hoog die nog maar 22 keer succesvol is beklommen. Bovendien nog nooit door een Nederlander. In dit blog legt de ervaren alpinist uit wat ervoor nodig is om zo’n expeditie aan te gaan.
Het is een mooie prijs: Nuptse. Een berg die in het verlengde ligt van Mount Everest, het dak van de wereld. Het is een berg met weinig beklimmingen vanwege het technische karakter, gecombineerd met grote hoogte. De laatste 1000 meter naar de top zijn steil en de topgraat is scherp. Eerdere beklimmingen zijn veelal volbracht door professionele alpinisten. Dit maakt het voor mij de ultieme uitdaging.
In de aanloop naar Nuptse had ik een acclimatisatieplan. In eerste instantie een lange hike om dieper de Khumbu Vallei in te komen, maar vervolgens ook twee beklimmingen. De eerste naar Imja Tse, met bijna 6200 meter een mooie tussenstap. Daarna Pumori, een berg van 7161 meter hoog met de nodige technische uitdagingen. Een intensief, maar gedegen plan met een mooie opbouw in hoogte en techniciteit.
De echte voorbereiding heeft natuurlijk vooraf thuis plaatsgevonden. Een expeditie van dit formaat vraagt veel tijd en aandacht vooraf. Fysiek, praktisch en qua spullen. Met name de fysieke voorbereiding kost tijd. Training, training, training. Het belangrijkste is het opbouwen van duurvermogen. Daarom train ik doorgaans veel in lage hartslagzones, vooral met hardlopen. Daarnaast doe ik aan krachttraining en klim ik in de hal. In de voorbereiding op deze expeditie heb ik een specifiek trainingsblok van vier maanden ingebouwd, waarbij ik gemiddeld zo’n twee uur per dag trainde.
Daarnaast is praktische voorbereiding belangrijk. Aangezien ik slechts met een andere klimmer deze expeditie wilde doen, en dus niet met een commerciële aanbieder, vraagt dit een gedegen voorbereiding. Een grove planning, met voldoende flexibiliteit en goed inlezen op de klimroutes. Dit laatste was in mijn geval lastig omdat er weinig informatie beschikbaar was over de routes, dus heb ik vooral kaarten bestudeerd om de juiste route te bepalen.
En dan de lijst met spullen die nodig zijn. Die was lang en bovendien ben ik erg kritisch in wat ik wel en niet mee wil. Gelukkig had ik het meeste al, zoals klimmaterialen, veel kleding en accessoires. Desalniettemin had ik een aantal specifieke dingen nodig, met name om te kunnen klimmen op grote hoogte.
Zo had ik spullen nodig om mezelf warm te houden, dit werden uiteindelijk de La Sportiva Olympus Mons schoenen, en een dik donspak van The North Face. Ook wilde ik zo licht mogelijk gaan, ook qua klimgear. Dus kwam ik uit bij Petzl voor Laser Speed ijsboren, de lichtste helm, ijsbijlen en een prachtige lichtgewicht, maar zeer krachtige hoofdlamp. Om nog meer gewicht te besparen zocht ik een van de lichtste tenten in de markt die wel gemaakt is voor gebruik op alpien terrein: de Samaya Assaut2.
Aangezien ik ver van de bewoonde wereld en van telefoonbereik klom, wilde ik een GPS-tracker mee. Zodoende konden anderen zien en volgen waar ik was. De Garmin InReach Mini 2 was het perfecte apparaat voor dit doeleinde. Ik kon zelfs met de Messenger-functie berichten sturen naar het thuisfront om hen op de hoogte te houden van de vorderingen, maar ook in geval van nood. Om de hoofdlamp, GPS en andere elektronica van stroom te voorzien nam ik krachtige powerbanks en een zonnepaneel van Xtorm mee. Zodoende kon ik laden waar en wanneer ik wilde.
Het doel was om zo puur mogelijk te klimmen. In een klein team: alleen ik en mijn klimmaat Prakash. We klommen veelal alpiene stijl: weinig gebruik van vaste touwen en zonder gebruik van extra zuurstof. Met name dit laatste is voor mij belangrijk. Het gebruik van extra zuurstof verlaagt een berg van die hoogte al gauw effectief met zo’n 1500 meter, dat wilde ik niet. Ik wilde zien waartoe ik fysiek in staat was. Kan ik tot bijna 8000 meter klimmen? In een omgeving waar je nog zo’n 35 procent van de hoeveelheid zuurstof op zeeniveau hebt? Wat doet dat met mijn lijf? Ben ik fit genoeg?
Mijn grotere droom is om in alle duizendtallen te klimmen. In de Alpen kom je dan tot 4000 meter, afgelopen jaar stond ik op drie mooie, technische bergen van 6000 meter hoog. Dit jaar staat in het teken van 7000 meter. Toch had ik ook een permit geregeld voor een berg van 8000 meter. De gedachte was om na Nuptse nog een poging te wagen op Lhotse. Met 8516 meter hoog in de 8000 meter, maar de berg ligt in het verlengde van Nuptse. Dat maakte het praktisch gezien haalbaar om Lhotse toe te voegen aan het lijstje van de andere drie bergen van deze expeditie, maar het maakt het ook wel extreem ambitieus.
Na maanden voorbereiding was het begin april tijd om richting Nepal te vertrekken. Alle gear verzameld en ingepakt. De laatste trainingen voltooid. Alle praktische zaken geregeld. Tijd om aan de bak te gaan! In het volgende blog lees je meer over hoe de expeditie is verlopen en of er succes geboekt is.
Deze expeditie is ondersteund door Bever, met extra ondersteuning van La Sportiva, The North Face, Petzl, Samaya, Garmin, Xtorm en Alpinist Climber Expeditions.