Berner Oberland: Van sauna tot reuzenslalom

Lenk im Simmental en Interlaken zijn dé uitvalsbasis om het pure berggeluk te plukken in het Berner Oberland. Skiën met uitzicht op het blauwe meer in de vallei, bijten in de beste bergkazen en buiten baden terwijl de sneeuw naar beneden dwarrelt. Journalist Gert Corremans deelt hier de beste inside tips.

Interlaken is een vreemde mix van belleépoquehotels, hostels, horlogewinkels en reisbureautjes die gespecialiseerd zijn in outdoor avonturen. Het stadje verbindt twee meren, de Brienzersee en de Thunersee. In het park langs de hoofdstraat landen paragliders, terwijl Aziatische toeristen ondertussen de Zwitserse luxe merken in de etalages keuren. Vreemd? Leuk!

Sneeuw weerkaatst elk spatje licht. Zelfs wanneer wolken de maan versluieren, zie ik op het bospad toch genoeg om de andere sledes te ontwijken. Ik doe aan nightsledding met Outdoor Interlaken. Het is een activiteit die vooral jonge Amerikanen aanspreekt die op Europareis zijn. We zijn met onze plastic sledes in de gondellift gestapt en racen een uur lang de bergflank af. Dit doe je voor de fun, niet voor de adrenalinekick. Je ziet sneeuwhellingen baden in de blauwe gloed van de nacht en de lichtjes van skistations glinsteren in de bergen. Bij dit feest voor je ogen hoort een kaasfonduemaaltijd in een eenvoudige taverne.

Ik associeer quads met patsers die bospaden stuk rijden. Daniel van Quad Interlaken heeft een sympathiekere filosofie. Hij gebruikt quads om je de bergen te laten zien. In de zomer rij je naar een afgelegen boerderij. Daar wordt kaas geproduceerd en je gaat daarna met een volle picknickmand naar de Alpenweide. In de winter is de alpenweide een kruispunt van langlaufloipes. Dan wordt er uitgeweken naar bergrestaurant bij Lombach Alp. De rit gaat over smalle, maar verharde bergwegen, langs dorpjes en vergezichten. De quad laat zich besturen als een motor op vier wielen. Om bochten soepeler te nemen leun ik opzij. De banden houden mooi grip op ijsplekken. Het boerenbuiten van het Berner Oberland is zo ongerept als verse sneeuw.

Zwitsers stappen met hun ski’s en snowboards op de trein, zelfs in Zürich of Bern. Ik neem de mooie spoorlijn die langs de Brienzersee loopt en pak daarna de bus naar Axalp. Het kleine familieskioord op 1500 tot 2000 meter hoogte heeft maar drie skiliften nodig om heel verschillende belevenissen te bieden: van freetracks op lawinebeveiligde hellingen tot kindersneeuwpret in Axi-Land. ‘Onze jeugdbeweging leert hier skiën’, vertelt skileraar Lukas. ‘En in de zomer doen ze aan watersport op het meer.’ Vanaf de piste zie je de Brienzersee liggen in de diepte. Half maart loopt het skiseizoen in Axalp op zijn eind. Dan kun je wellicht niet meer op de zwarte piste, maar op de andere pistes houdt de sneeuw het beter. Lunchtip: het terras van Restaurant Hilten. Rösti met spiegelei en worst, een biertje én een panorama. Wat valt er verder nog te wensen?

Lenk ligt op 1068 meter hoogte in het Simmental. Ik ga met de trein en die klimt snel door de vallei. Weides schuiven voorbij met het gras kort als mos. Vroeger reden hier postkoetsen, langs de (intussen drooggelegde) moerassen. ‘We ruilden onze kazen voor wijn uit Wallis’, vertelt Walter Treuthardt. Hij leidt het melkbedrijf dat de lokale boeren samen hebben opgericht. Zodra de sneeuw smelt, ruilen de koeien de stal in voor de bergflanken. Is het eenmaal zomer, dan gaan de koeien naar de Alpenweides. ‘Ze grazen op drie niveaus’, zegt Walter. Wie Simmental zegt, denkt aan kwaliteitssteak. Maar de kazen kennen een langere traditie. Ze rijpen in een oude radiobunker en worden verkocht in de dorpswinkel. Walter maakt traditionele harde kazen, maar experimenteert ook met kruiden en blauwschimmels. Daarbij gebruikt hij alleen plantaardige enzymen. Dus ook vegetariërs kunnen zich naar hartenlust tegoed doen aan deze kaas.

Als ik hier ben, waait de föhn: een wind als een haardroger in turbostand. Hij giert met snelheden van 120 km/u langs bergtoppen en skipistes. In Lenk is de temperatuur tien graden gestegen. Alle skiliften zijn gesloten, dus het wordt plan B vandaag, met de ‘b’ van baden. Wallbach Bad Lenk past de hygiëneregels van Duitse wellnesscentra toe. Beneden, in het binnen- en buitenzwembad, is zwemkleding verplicht (logisch) en boven, in de Finse sauna’s en de hamam, verboden (ook logisch). Na je saunasessie kun je in de loungeruimte ontspannen met een onbelemmerd uitzicht op de bergen.

In Lenk combineer je de dorpssfeer met de 200 km uitstekend geprepareerde pistes van het skidomein Adelboden-Lenk. Freeriders kunnen zich uitleven op beveiligde trajecten en op de vele hellingen die uitkomen op de skipistes. Veel opties dus en op alle niveaus. Adelboden organiseert de steilste reuzenslalom van het skiseizoen. De legendarische wereldcuppiste duikt bijna verticaal de afgrond in. Zo lijkt het in ieder geval als ik me afduw in het starthutje. Voor wedstrijden wordt de piste ijzig glad geprepareerd. Ik kan traag en beheerst afdalen, omdat de sneeuw zowel grip als glijplezier biedt. Ik hoef geen kampioen te zijn om me er beneden één te voelen. En jij dus ook niet.