Hiken met je hond: de beste tips om rekening mee te houden
Jullie voelen elkaar aan, jagen elkaar lekker op en als jullie samen lopen lijken zelfs tientallen kilometers een peuleschil. Kan het zijn dat jouw beste wandel-buddy vier poten heeft 😉? In dat geval heb je er vast wel eens over nagedacht je hond mee te nemen op een langere wandeling, bijvoorbeeld een stevige (meerdaagse) hike in de bergen. Mogelijk twijfel je nog of dat echt een geslaagde trip wordt - voor jullie allebei. Laat ons je helpen deze overweging te maken!
Honden zijn doorgaans uitstekend gezelschap voor ons buitenmensen. Ze klagen niet, doen (als het goed is) precies wat jij zegt en zullen niet ongemerkt de laatste energy-bar uit je rugzak opeten. Toch is samen met je hond de wildernis in alléén superleuk en bonding wanneer 1) je hond daadwerkelijk een geschikte hike-kandidaat is en 2) als jij jullie trip goed voorbereidt.
Je hond: geschikt/ongeschikt voor een hike of lange wandeling?
Een lekkere wandeling hier in Nederland vraagt echt iets anders van je huisdier dan een (meerdaagse) hiketrip in het buitenland. Honden zijn gewoontedieren. Enige aanpassing is in principe wel mogelijk, maar dan moeten ze dat wel kunnen: niet alle honden zijn namelijk in staat om lang te wandelen. Omdat ze wél altijd hun best zullen doen om je bij te houden - mogelijk zelfs met gevaar voor eigen leven - ben jij het aan jezelf verplicht om realistisch zijn over wat je van je huisdier vraagt. Neem daarbij de volgende dingen in overweging:
Age is more than a number
Te oude en te jonge honden hebben niet genoeg kracht en uithoudingsvermogen voor de reis. Alleen dit gebrek aan fitheid zou al tricky kunnen zijn, maar hun (nog, of inmiddels) zwakkere immuunsysteem maakt ze daarnaast extra kwetsbaar.
Fysieke gesteldheid en conditie
Heeft je hond gezondheidsproblemen of is hij/zij om een andere reden fysiek niet in staat om de hele dag op een drafje door te lopen (in een omgeving waar de temperatuur ook nog kan schommelen), dan is ‘ie helaas misschien niet de beste hikebuddy.
Gehoorzaamheid
Met honden die niet goed zijn opgeleid en (dus) geen instructies of bevelen kunnen opvolgen, moet je eigenlijk niet eens op een langere hike willen gaan. Zij kunnen een gevaar vormen voor zichzelf, voor jou en andere wandelaars en dieren in het wild.
Aanpassingsvermogen
Veel mensen zijn geneigd hun viervoeter te overschatten in hun capaciteiten. Dat is logisch: we brengen veel tijd met ons huisdier door en hij of zij vergezelt ons regelmatig op een stevige wandeling. Maar een andere ondergrond en nieuwe weersomstandigheden kunnen de prestaties van je hond behoorlijk overhoop gooien. Bedenk dus van te voren hoe de nieuwe situatie gaat zijn. Is de grond van je bestemming steil, grillig of glad? Gaat het extreem heet worden? Is er voldoende (gelegenheid tot) schaduw? Enzovoort.
Medische checks
Voor de zekerheid kun je een dierenarts laten controleren of je hond klaar is voor de trails. Zorg dat je weet welke vaccinaties er nodig zijn. Vraag je dierenarts ook om (preventieve) medicijnen tegen ziekteverwekkers uit water en de behandeling van slangenbeten en parasieten zoals teken.
Dus jij en je hond gaan hiken! Tips voor de voorbereiding (en voorpret)
Wanneer je eenmaal hebt besloten dat jouw hond de perfecte hikegenoot is, kun je beginnen met het preppen van jullie holiday. Hierbij een aantal belangrijke dingen dat je moet weten, doen en laten om zowel je hond als jouzelf zoveel mogelijk plezier te laten beleven aan een avontuurlijke tocht.
Poot-vriendelijke locaties
Doe goed onderzoek naar waar je wil gaan hiken. Op veel routes (en campings) moet je hond aangelijnd zijn of zijn ze helemaal niet welkom. Ook in de meeste nationale parken worden geen honden toegestaan, of alleen wanneer ze aan de lijn lopen en niet van de verharde paden afgaan. Zoek je route uit op ‘poot-vriendelijkheid’: schaduwrijke paden met zacht mos, met bladeren of naald bedekt terrein. Niet leuk voor je hond zijn paden bezaaid met scherpe rotsen, steile hellingen en elk oppervlak dat erg heet wordt.
Tomorrows victory is todays training
Laat je viervoeter wennen aan wat je van plan bent. Bouw jullie wandelduur en -intensiteit langzaam op. Begin klein en op een relatief vlak en glad oppervlak, en controleer de reactie van je hond. Als ze na een uur nog energie heeft, verhoog dan de moeilijkheid van de volgende wandeling door stijging en afstand toe te voegen.
Hoe goedgetraind je hond ook is, de nieuwe setting zal hem of haar waarschijnlijk zo excited maken dat een opfriscursus in gehoorzaamheid geen overbodige luxe is 😊. Zorg er tijdens oefenwandelingen voor dat je hond (opnieuw) onthoudt hoe 'ie moet volgen, zitten, stoppen en terugkomen.
Realiseer je dat het jouw taak is om te zorgen dat je huisdier in je buurt blijft en om 'm onder controle te houden - zowel aangelijnd als los. Zelfs als je geen andere wandelaars ziet, moet je hond altijd in jouw zicht zijn en dichtbij genoeg blijven om jouw bevelen te horen.
BESCHERM DE NATUUR (en je hond)
Laat je hond niet van het pad afdwalen om dieren te achtervolgen, door het gebladerte te rennen of in het water te spelen. De natuurlijke flora en fauna moet worden beschermd tegen de nieuwsgierigheid en het enthousiasme van de door ons meegebrachte dieren. Hoewel samen los rondlopen het leukst is, kan een riem (ook wanneer het gebied die niet verplicht stelt) daar een goed hulpmiddel bij zijn. En daarnaast: sommige planten zijn giftig en sommige wezens bijten terug - of dragen gevaarlijke virussen of ziekten mee.
Ras (en instinct)
Er zijn soorten honden die wild enthousiast worden van de natuur, bijvoorbeeld speciale geur- en zichtrassen, of honden die een sterke prooidrift hebben. Dit is niet altijd ideaal tijdens een wandeling in het wild - om alle voor de hand liggende scenario’s 😉. Sommige soorten kunnen hierin wel worden geconditioneerd en leren om fluitjes en commando's te gehoorzamen, maar in 't algemeen zullen ze er sneller vandoor stuiven en jouw commando’s negeren. Niet wat je wilt.
Sidenote: 'kortgemuilde' soorten als mopshondjes, boxers en bepaalde terriers kunnen warmte minder goed verdragen en hebben een verminderd uithoudingsvermogen. Door hun korte snuiten en vernauwde neuzen kunnen ze de hitte (van buitenaf en/of door hun eigen inspanning) minder goed afvoeren, waardoor ze een hoger risico lopen op hitteberoerte en inspanningsintolerantie. Korte uitstapjes kunnen vaak prima, maar wees met deze soorten extra voorzichtig bij een langere trip.
Bereid die pootjes voor op langere afstanden
De kleine oefenwandelingen zijn ook de gelengeheid om de poten van je hond wat te harden, of hem of haar te laten wennen aan die mogelijke nieuwe wandelspullen die je voor jullie hebt aangeschaft. Een speciale potenzalf kan helpen om de poten in optimale conditie te brengen voor die langere tochten.
Staan jullie al te trappelen om op pad te gaan? Houd bovenstaande tips in gedachten en ga ervoor! Of, in z'n honds: live life like there’s no end to your leash 🐾🌾. En heb je zelf nog goede gear nodig voor het maken van wandelingen met je hond? Check hier dan onze nieuwe wandelcollectie.
Meer buiteninspiratie? Dit zijn de plekken waar je moet zijn in de Belgische Ardennen, een absoluut outdoorwalhalla. En met deze 10 tips wordt wildkamperen een topervaring. Of ga terug naar het blog.
